การเปรียบเทียบวิธีวิเคราะห์วิตามินซี (กรดแอสคอร์บิก) ในน้ำผักและผลไม้โดยใช้เทคนิคการไทเทรตและเทคนิคสเปกโตรโฟโตเมตรี

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบวิธีวิเคราะห์ปริมาณวิตามินซีในน้ำผักและผลไม้โดยใช้เทคนิคการไทเทรต และเทคนิคสเปกโตรโฟโตเมตรี ทำการเลือกตัวอย่างน้ำผักและผลไม้สดที่พบในประเทศไทย 30 ชนิด ผลการทดลองพบว่าปริมาณวิตามินซีในน้ำผักและผลไม้จากการวิเคราะห์เทคนิคการไทเทรตสูงที่สุด 3 อันดับแรกได้แก่ (30) มะนาว (24.84 ± 0.14 mg / 100 ml) (29) มะกรูด (17.28 ± 0.14 mg / 100 ml) (25) มะนาวโห่ (16.44 ± 0.05 mg / 100 ml) ตามลำดับ ผลการวิเคราะห์ปริมาณวิตามินซีในน้ำผักและผลไม้โดยใช้เทคนิคสเปกโตรโฟโตรเมตรี สูงที่สุด 3 อันดับแรกได้แก่(30) มะนาว (22.23 ± 0.06 mg / 100 ml) (25) มะนาวโห่ (20.62± 0.35 mg /100 ml) (29) มะกรูด (20.32± 0.03 mg / 100 ml) ตามลำดับ ผลการวิจัยส่วนใหญ่แสดงให้เห็นว่าปริมาณวิตามินซีที่ได้จากการวิเคราะห์ด้วยเทคนิคการไทเทรต และเทคนิคสเปกโตรโฟโตรเมตรีมีค่าไม่แตกต่างกันทางสถิติ (p<0.05)

This research aimed to compare the methods of determining vitamin C in fruits and vegetable juices using titration and spectrophotometry techniques. 30 fruits and vegetables in Thailand were selected for vitamin C analysis. The results showed that the highest content of vitamin C in fruit and vegetable juices analyzed by titration was (30) lime (24.84 ± 0.14 mg / 100 ml), (29) kaffir lime (17.28 ± 0.14 mg / 100 ml), and (25) bengal currant (16.4 4± 0.05 mg / 100 ml), respectively. According to the results of vitamin C analysis using spectrophotometry showed the highest vitamin C content in fruit and vegetable juices; lime (30) had the highest of vitamin C content (22.23 ± 0.06 mg / 100 ml) followed by (25) bengal currant (20.62 ± 0.35 mg /100 ml) and (29) kaffir lime (20.32 ± 0.03 mg / 100 ml), respectively. Most of the results also showed that there was no statistical difference in the vitamin C content obtained from titration and spectrophotometric analyses (p<0.05)